Na ulicy

W tłumie przechodniów
bądź wiatrem,
co przenika...

W tłumie przyjaciół
bądź dotykiem,
co podnosi...

W tłumie, czy bez -
bądź ogniem miłości -
co uwalnia i wyzwala z ciemności...

Wiatrem i dotykiem
Miłości Ukrzyżowanej...

Matka

Klękam
przed obrazem Twym,
wznoszę myśli ku Tobie.
I wiem,
że nie opuścisz mnie -
Matko Nieustającej Pomocy,
Matko Miłości Niekończącej się.

List do Anioła Stróża

Kochany Aniele Stróżu!

Dziękuję Ci,
że jesteś - wysłanniku Boga -
i ochraniasz mnie -
przede mną samym.

Nie odlatujesz ode mnie nigdy
i wysłuchujesz mnie -
a potem mówisz:
"Chłopie,
weź się zastanów..."
A gdy to nie pomaga
to i pukniesz mnie dwa razy w czoło.
Czasem dociera...

Dziękuję Ci,
za wszystkie kawały,
co szepczesz mi do ucha,
kiedy humor gdzieś ucieka...

Dziękuję Ci,
bo bez Ciebie
to życie -
nie byłoby takie samo...

***

Pomiędzy promieniami Słońca Wschodzącego,
tańczyć na nieboskłonie -
zapomnieć o sobie,
zostawić to swoje, ukochane i jedyne -
odtąd być jedno.

A Duch Święty,
jak wiatr
poruszał serca młode,
by szukały Niepoznanego.

Deszcz

Wraz z południowym
ciepłym, letnim deszczem
spłynął deszcz
Bożych łask.

Przemoczony do suchej nitki.

Wschodzące Słońce

Wstając -
powitaj nowy dzień,
by tuż po
wschodzie
nie zaszło dla Ciebie słońce.

Wstając -
powitaj Naszego Pana -
aby w twej duszy
rozbłysły blaski Jego chwały.

Przechodząc
obok smutnego,
uśmiechnij się
niosąc nadzieję,
by dla niego znów nastał świt.

Wystarczy jeden krok -
by znów zajaśniało
Wschodzące Słońce.

Możesz sprawiać,
że ludzie będą z martwych
powstawać -
ze swoich ciemności,
niepokoi, lęków,
zaniedbań,
braków Miłości -
jeśli tylko zechcesz uwierzyć...

Który cię stworzył

Niebo bije na alarm,
świecąc blaskiem nagłym,
dmąc w trąby złote-
to krzyk, dźwięk gromny.

Patrz ziemio -
niebo widzi
twe serce ociężałe.

I płaczę,
i woła,
że zapomniałaś
o tym,
Który cię stworzył.

Zmartwychwstanie duszy

Umrzeć
i narodzić się na nowo -
w promieniach łaski -
Jezusowego Oblicza...

Wielki Piątek

Spojrzałem w oczy
umęczonemu,
zakrwawionemu Jezusowi-
a w nich była odpowiedź
na pytanie:
czym jest Miłość?

Triduum

Czy początek
zamienił się z końcem,
bo mu tak wygodniej?

A koniec poszedł przodem,
bo mu się zachciało
minąć wszystkich
i paradować unosząc dumnie piersi?

Czy białe nie jest już białe,
ale w czerń się ubiera,
bo w modzie?

A czarne, zaczęło
nosić się na biało -
bo chce się wyróżniać?

Gdzie się podziały autorytety -
schowane stoją w kolejkach
po autograf?

I tylko ten Sam,
Bez cienia zmienności -
Jezus -
oddaje się katom.

Nie krzyczy.
Emocjom nie ulega.
Nie szuka jupiterów blasku.

Ten Sam - na Wieki -
dla mnie,
grzesznika -
umiera...

Jan

-Matko, nie mam dokąd pójść,
pojmali Mistrza...
Przygarnij mnie,
pozwól mi być ze sobą.

Miłosierdzie

Ustawiono kamienne tablice
z wyrytymi słowami
ust Jego:
"Jam jest Pan Bóg Twój
który cię wywiódł z ziemi egipskiej,
z domu niewoli..."
i zapisano drogowskazy...

A człowiek
grzechem-piasku
zasypał tablicę
i krzyczał:
"Będzie po mojemu!"

Lecz dusza wołała:
"zegnij kolana".

A wtedy zawiał wiatr miłosierdzia
i zebrał wszelkie ziarna piasku,
i wyczyścił kamienne tablice.

Możesz zacząć żyć od nowa.

A oto kładę przed Tobą
błogosławieństwo i przekleństwo.
Kamienne tablice, czy piasek,
dom na skale, bądź domy na piasku.

Fundamentu nie można położyć
innego niż Chrystus.

Bóg pisze grzechy me
na piasku,
aby móc je wymazać
powiewem miłosierdzia
w sakramencie pojednania.

Budować na skale, dziś.

Ocean

Pragnę zanurzyć się
w niezmierzonym oceanie
Twego Miłosierdzia...

Ufam...
Ale zaradź mojej nieufności...

W promieniu łaski

Spieszyłem się na pociąg,
gdzieś obok
odnalazł mnie towarzysz podróży-
wierny giermek -
opiewający wszelkie swoje sny -
ptak - sikoreczka...

Jej pieśń chwytała za serce,
miała coś w sobie
z dawnych legend
opowiadanych dzieciom,
była jak baśń z tysiąca i jednej nocy,
pokryta dozą fantazji,
zapamiętanej w dźwięku.

Podziękowałem jej -
za tę radość serca -
co wzbudziła...
Obserwowała moje życie -
które odtąd stało się pieśnią,
w stronę zachodzącego słońca...

Dzisiaj wiem -
śpiew ten był darem Bożym -
otrzymanym darmo...

Siloe

Tato, biegnę w ramiona Twe,
wiem, że na mnie czekasz.
Z daleka mnie nawołujesz
i machasz rękami do mnie...

Tato, biegnę w ramiona Twe,
bo chociażby matka zapomniała
o swoim dziecku -
Ty będziesz pamiętał,
Ty, Ojcze, nieustannie czekasz...

Tato, biegnę w ramiona Twe -
na polikach łzy -
tak bardzo tęskniłem...
pomogłeś mi zrozumieć,
jak bardzo mnie kochasz,
jak wielką Miłością mnie darzysz...

Tato,
w ramionach Twoich
znalazłem schronienie...

Pobudka

Przeczytałem ostatnio:
"Kto późno wstaje -
ten ma mało czasu na miłość..."

Przepraszam,
zaspałem...

Może jednak warto
wstawać wcześniej?!

Dead line

Niektóre drzwi
się za tobą
zatrzaskują,
po tym, jak
przekroczysz
próg...

Ostatnio -
jakoś dziwnie -
polubiłem
te drzwi,
których wcześniej
nienawidziłem...

Może,
dorosłem
wreszcie?!

Może inaczej
spojrzałem
na życie?!

Miejsce

Stali na ulicy,
czekali,
ukradkiem na siebie spoglądali,
codziennie się mijali -
pewnego razu
on się odważył
i odeszli razem w stronę zachodzącego słońca...

Oswojona przestrzeń
wraz z przypisywaniem jej uczuć,
staje się miejscem,
do którego się chcę wracać...

A Aniołowie Stróżowie
po skończonej pracy,
mogli odpocząć...

Łza szczęścia

Widzisz te krople,
w niej ukryto tęczę -
tańczące barwy,
są zapowiedzią jutra:
czerwony - krwi, jest fajna, życiodajna,
pomarańczowy - marchewki, lubię bardzo,
żółty - ananasa, kocham gościa jak nie wiem,
zielony - tulipanów, nadzieją pachnących,
niebieski - zimna, po którym przyjdzie wiosna,
indygo - ze ścianami jagodowymi,
fioletowy - z wrzosem - to ty nie wiesz, jak pięknie pachnie...

W tej kropli jest wszystko:
tęsknota
i niemoc,
siła i nadzieja,
miłość...

Bo będzie dobrze,
zobaczysz...

Chwila

"Raduj się dniem -
bo wczoraj już minęło,
a jutro może nie nadejść..."

Halo -
panie czasie -
mam dla pana łapówkę...
Tak, wiem, też tego nie pochwalam,
ale no widzi pan -
sytuacja tego wymaga.
Mówi pan, że lepiej złożyć
zażalenie -
no to składam:
otóż - kiedy Jej nie ma -
człowiek się nie może doczekać -
nie dałoby się czegoś zrobić -
aby przewijać te chwile?
A na przykład
jak jest blisko -
wtedy przychodzi szybko-
już czas minął.
Nie da się tu czegoś zrobić,
panie czasie.

Tylko

nie

odpowiedział i poszedł gdzieś, szalony.

A jakże tu się z panem czasem dogadać?

Ciesz się chwilą czasem -
dodał z oddali...

Świt

"Jest sobota,
za oknem świt..."

Piękny świt.

Marcowy manifest

Napisać,
skreślić,
przyporządkować,
podpisać,
zaszufladkować.

Nie da się:
protestuję.

Bo są takie dni -
kiedy marzeniami i snem
przestajesz być Ty...
Rzeczywistość przybiera
tęczy paletę barw...
A dzień rozświetla
Twoich oczu blask...

Mógłbym się w te oczy wpatrywać godzinami -
w nich wszechświat widać i gwiazdy dalekie,
i przyszłość, i przeszłość, i dręczące nas pytanie:
co przyniesie dzisiaj -
czy się jeszcze spotkamy?
Czy rozejdą się nasze drogi -
popłyną z nurtem,
rozwidlającej się rzeki?
To tylko meandry naszych
spojrzeń i wrażeń.
Przeminą dzielące myśli...

Jutro - spotkamy się na zawsze.
Ja - ciągle wierzę...

Ze starej szafy...

Z dedykacją dla T.,
która próbowała uratować szufladę.

Wiesz -
wiersze sobie piszę -
do szuflady.
Czerwone -
bo zawstydzające.
Niebieskie -
bo o migdałach.
Zielone -
bo z nadzieją.
Czarne -
bo samotne.
Białe -
bo niewinne.
Paleta barw -
paleta tematów.
Barwy słów -
temat i już.
Wiesz, wiersze sobie piszę-
może chcesz jeden?
Różany -
bo o miłości.
Tulipanowy -
bo wyniosły.
Goździkowy -
bo zdawkowy.
Jaśminowy -
bo wesoły.
Wiesz, może nie jeden
dam Ci - ale cały
bukiet?
Niebieskie jaśminy
dorzucę.. o!
I czarne tulipany!
I zielone goździki!
Miały być - do szuflady...
Weź - nie krępuj się -
inne napiszę...
A potem spalę szufladę!
Dziwactwa takie!
Weź - uratuj choć jeden...

19.12.2009

Nadzieja

Czasem słońce wstaje,
mimo ciemności...
Nie przeraża go odległość,
ani to, że musi przebić się przez mrok...

Codziennie słońce wstaje -
z prochu, zza horyzontu
wynurza się nadzieja dnia.

Codziennie wiem -
warto mieć nadzieję -
tę - która co rano
budzi do życia...

Fascynacja

Oczekując
nieznanego.

Bez dziękuję

Jak Ci minął dzień?

Tutaj pojawi się lista problemów,
niedociągnięć, zaniechanych spraw.

A rano był taki piękny wschód słońca,
który pominąłeś -
jadąc przez most - słońce rozświetlało
delikatnie skryte we mgle drzewa -
poświata różowego optymizmu
wznosiła się powoli.

Zapomniałem,
że spotyka mnie tyle dobrego.

Nauczyć się dziękować.

Rozmowa z samym sobą

- O takiego wała widziałeś -
że się poddam! O!
- No ale skąd ta pewność?
Skoro sam w siebie nie wierzysz?!
- Nie podejdziesz mnie...
- Ciekawe... Znalazłeś motywację?!
- Nie tylko motywację, ale i siłę...
- Ciekawe... Nie widać po sobie...
- Ha! Bo ja nie wiesz wszystkiego..
- To znaczy?
- Jest Osoba, która we mnie wierzy -
nawet wtedy, kiedy ja nie wierzę w siebie.
O! I to wystarczy. O!
A teraz nie zawracaj gitary -
mam wiele do zrobienia,
a czasu coraz mniej...

Uczę się...

Uczę się równowagi -
pomiędzy
"być człowiekiem"
a "poznać swoje możliwości".

Pomiędzy móc,
a potrafię.

Uczę się akceptacji-
gdzieś pomiędzy
słabością -
a wartością.

Uczę się być człowiekiem,
być trawą na wietrze,
być tym, kim jestem,
być sobą -
być cudem w Bożych Oczach.

Pozytywny oddech

Jeśli chcesz -
możesz mnie oczyścić.

To zdanie
nastraja mnie
pozytywnie
do życia.

Bez stawiania warunków.
Bez stawiania wymogów.
Bez błagania za wszelką cenę.

Po prostu -
ufnie,
z wiarą
i pewnością -
że Boża Miłość
jest dla człowieka nie do ogarnięcia.

Tobą oddychać chcę -
Boże...

Darmo

Gratis accepistis -
Gratis date...

Darmo otrzymaliście -
Darmo dawajcie...

Podarunek i zadanie -
zadanie i podarunek.

Bo można nie umieć otrzymywać darmo
i darmo dawać...

Krótkie zdanie -
a jakie wyzwanie...

W szranki stanąć z samym sobą.

Pokochać siebie

Do stóp Twoich, Panie,
czołgam się
jak jawnogrzesznica -
wyciągasz do mnie rękę
i mówisz wstań.

Podnosisz mnie,
tulisz i szepczesz,
że czekałeś,
że nie mogłeś się doczekać,
że kawa już prawie zamarzła.

A Bóg wiedział -
że wszystko,
co stworzył było
bardzo dobre.

Lustro

Patrzę na człowieka
w lustrze...

Wyruszyć w podróż -
tak bliską -
a jednak tak daleką -
do wnętrza człowieka
w lustrze.

Kalendarz

Spalone strony z kalendarza -
pożółknięty papier nie przyjmował już liter -
przeszłość nie chciała znać przyszłości.
Zrobione miejsce na nowy cel.

Jednolita masa -
złożona z wielu kolorów -
tak niespójna i tak zjednoczona -
połączona - na zawsze razem.

Przecież to cały ty.
Wiesz, że potrzebujesz tej zimy -
leżenia odłogiem,
pod śniegiem zdarzeń.

Wśród szeptu i krzyku
znalazła się kartka -
niezapisana tablica -
pojutrzejszego jutra.

Dziś to też wczoraj i jutro.
Wszystko płynie.
Czas jak rzeka wezbrana
i jak strumyczek z okolicy.

Jestem o dzień starszy,
nie mądrzejszy -
wyczekuję wiosny
mojego życia.

Przylecą ptaki wspomnień,
zazieleni się polana życia,
a kwiaty nowej nadziei zakwitną.
Już się nie mogę doczekać
zobaczyć ten krajobraz
przeplatany makami szczęścia
i zbożami pokory.

A wtedy w kalendarzu zapiszę,
że jutro nadeszło dzisiaj.

Książka

Napisać książkę,
którą nazwę życiem.
Napisać życie -
każdego dnia -
poprzez myśli, czyny i słowa.

Bo każdy z nas jest autorem własnego życia.
Więc piszę
tu i teraz.

Moje-własne.
Wielkie-małe.
Najwspanialsze z opowiadań,
które nie wiadomo,
kiedy się zakończy.

Pewna doza ryzyka -
nie wymyślasz postaci,
nie wiesz, co jutro przyniesie -
a jednak masz na nie wpływ -
tylko nie chowaj głowy w piasek...
Bądź narratorem -
ale nie z tych wszystko wiedzących.