Dziękczynienie

Tak małe to słowo się wydaje,

jak piasku ziarenko

wobec niebotycznej wdzięczności góry

wyproszonych łask.

Tak małe to słowo się wydaje,

kiedy miłością otaczasz nas

i w gardle głos ściska wzruszenie, 

że nigdy nie zapominasz,

że zawsze jesteś,

że nigdy nie opuszczasz.

Dziękuję, Maryjo...

I przyjmij mej wdzięczności wieniec,

uwity z paciorków

i utkwionego w Ciebie wzroku,

śledzącego każdy Twój gest,

każde słowo.

Pomóż mi, Ciebie naśladować

i być cały Twój -

i tak okazać Ci dziękczynienie.

Totus Tuus

Miłość i nadzieja

 

Wszystko, co mnie zabija,

sprawia, że żyję…

Wszystko, co mnie topi,

sprawia, że frunę…

 

Nadziejo,

wariatko głupia,

co w złym losie

szczęście wystrugasz.

 

Nadziejo,

wariatko ślepa,

co dobro odkrywasz

z szeroko zamkniętymi oczami

rozpal moje serce miłością wielkoduszną,

czystą i bez skazy.

 

Miłości najpiękniejsza! dodaj mi skrzydeł,

co wzbiją się do bram nieba…

Miłości troskliwa! oddaj się ze mną

na tę ofiarę niemą,

już drwa dorzucają,

już woń się wznosi bezinteresowna.

Pokora

 Odejdź ode mnie cieniu,

co wciąż mnie śledzisz,

nieodzowny towarzyszu,

niechciana słabości,

zadyszany od ciągłej pogoni

pryszczu idealnego oblicza,

ryso na szklanych wyobrażeniach.

I tak pyszny gonił się z własnym cieniem,

umarł nieszczęśliwy, niespełniony, nierealnie idealny.

A pokorny

kolana swe zgiął

i upadł przed obliczem Boga.

A z nim cień jego i słabość

stanęła w blasku prawdy;

bez ról i masek,

w pełni swej istoty -

ulepiony z gliny

cały w rękach Odwiecznego Garncarza,

który zapragnął istnienia 

swego stworzenia.

Nadzieja

 

Z dedykacją dla Żanetty K.

Dla mnie, masz w sobie coś z nadziei,

nie takiej na chwilę,

nie takiej stąd dotąd,

ale takiej na wieczność,

co jak promień słońca przedziera się

przez gęste chmury,

uśmiechem dotyka,

koi słowem,

wzmacnia,

sama doszukuje się wewnętrznej siły.

Gdybym miał opisać Cię jednym słowem,

powiedziałbym nadzieja,

która rozpala, ale nie parzy

jak iskra pozytywnej energii pobudza,

ale nie tłamsi,

która szuka dobra wokół siebie,

by je umacniać.....