O jakie wielkie spotkało nas szczęście!
Bóg, Stwórca Niebios i Ziemi,
uniżył Samego Siebie,
umarł za nas na krzyżu,
za nas, grzeszników,
którzy nieustannie obrażamy Go,
swoimi upadkami.
Umarł, co więcej zmartwychwstał,
po to, abyśmy i my zmartwychwstali
w czasie Jego powtórnego przyjścia,
gdy będzie sądził żywych i umarłych.
Obyśmy nigdy nie usłyszeli:
"Byłem głodny, a nie dałeś mi jeść,
byłem spragniony, a nie dałeś mi pić..."
Służmy Bogu w naszych Braciach!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz